Braif aan Hebreeërs 12
01Mit zoveul getugen om ons tou, mout we ales ofleggen doar we last van hebben. Zunden ook, dij ons zo makkelk in weeg zitten. Vastberoaden mout we boan lopen dij veur ons ligt.
02Jezus mout we doarbie veur ogen holden. Hai is ons ja veurgoan op t pad van t geleuf en het hom tou t èn tou oetlopen. Bliedschop haar hai hebben kind, mor in stee doarvan het e t kruus op zok nomen. Dij schaande het e nait rekend. Doarom zit e nou aan rechterzied van God zien troon.
03Denk aan hom, dij zoveul van zundoars te verduren kreeg. Dat zel joe helpen om moudveren nait hangen te loaten en keroazie nait te verlaizen.
04Joen gevecht tegen zunde het joe ja nog gain drupke bloud kost!
05Bin ie den t vermoan al vergeten dat joe zegt, net of was ie zien aigen kinder: "Mien zeun, denk ter nait te licht over as de Heer die straft. Nait mismoudeg worden as e die op stee zet.
06De Heer straft ja dij hai geern lieden mag. Hai geft elkenain op hoed dij e as zien zeun aannemt."
07As straf mout ie dit droagen: God behandelt joe as kinder. Is ter wel n zeun, dij deur zien pa nait straft wordt?
08As ie nooit gain straf kriegen, zo as ale aandern ondergoan mouten, den bin ie onechte en gain aigen kinder.
09En wieder: as ons voader (op eerde) ons aanpakte, haar we wel ontzag. Mout we den nait veul meer ons overgeven aan Voader van hemelse gaisten en zo in levent blieven?
10 Ons voaders hebben ons ja bloots veur n zetje straft, zo as heur dat goud tou dochde. Mor hai, God, de Voader, dut t veur ons aigen bestwil, mit bedoulen dat we dail kriegen aan zien haaileghaid.
11 Gain mensk krigt geern straf. Nee, op dat ogenblik bin je aaltied triesterg. Mor as ie joe der deur vörmd loaten hebben, plok ie der loater vruchten van: n levent in vree en gerechteghaid.
12 Doarom: oetsteken dij slappe handjes en strekken dij knikkende knijen!
13 Op rechte poaden lopen goan! Wat oet t lid is, mout beter worden en nait laanger kreupel wezen!
14 Perbaaier altmoal mitnkander in vree te leven en joe as haailege mensken te gedroagen. Wèl dat nait dut, zel de Heer nait zain.
15 Denk ter om: verspeul God zien genoade nait. Loat gain bitter, schoadelk onkruud opkommen dat joen haile gemainschop vergeft.
16 Gainain mout zo verdurven en roeg wezen as Esau. Dij verkwaanzelde veur n enkeld moaltje zien rechten van oldste zeun.
17 Loater wol e toch zegen hebben, mor ie waiten ja wel: hai wer ofwezen. Dou was t te loat. Troanen hulpen hom ook niks meer.
18 Ie binnen ja nait bie n brandend vuur kommen dat ie zain en pakken kinnen. Bie duustern, dunder en störm.
19 Bie gaalm van bezuun en t geluud van woorden. Dij dat heurden, beedden en smeekten dat t opholden zol.
20 Opdracht was heur te veul: alderdeegs n daaier dij baarg aankomt, zollen ze mit stainen doodsmieten.
21 En wat ze zagen was zo aldervrezelkst, dat Mozes raip: "Ik tril over aal mien leden van benaauwdens!"
22 Mor ie binnen stoef bie baarg Sion kommen, stad van God, dij leeft, t hemelse Jeruzalem mit zien doezenden engels.
23 Doar (deupte) eerstgeboren lu, dij opschreven binnen in hemel, bie nkander kommen, doar t feest is! Bie God bin ie terechtkommen, rechter van elkenain, en bie gaisten van rechtveerdegen dij tou volmoakthaid kommen binnen.
24 Ie binnen kommen bie Jezus, dij der in bemiddeld het dat ter n nij verbond sloten is. Zien bloud dat e vergoten het, zegt meer as Abel zienent.
25 Denk ter om: goud noar hom lustern! Wèl doudestieds nait noar God zien bosschop lustern wollen, kregen t nait veurnkander om straf te ontlopen. Hou zel ons t den aal lukken as we nait lustern noar hom, dij ons tousprekt oet hemel?
26 Zien stem het wereld doudestieds schudden loaten. Mor nou het e touzegd: "Nog ainmoal zel ik nait bloots wereld trillen loaten, mor hemel derbie."
27 Dij woorden: "nog ainmoal" beduden: dat wat schoapen is, bewegen en verswinnen zel. Blieven zel bloots wat nait bewegen kin.
28 Doarom mout we dankboar wezen dat we gain wibberg keunenkriek kriegen. Loat ons God aanbeden zo as hai dat geern hebben wil, mit eerbied en ontzag.
29 Ons God is ja net n vuur dat ales opbraandt.
|
